De Shikoku is een van de 6 originele Japanse jachtrassen, een middel groot ras met een middel tot hoog energielevel. Snel van begrip en onafhankelijk denken waren essentieel voor het jachtsucces van het ras. Tegenwoordig wordt dit vermogen vaak verward met koppigheid, aangezien dit zeer intelligente ras, dat niet geselecteerd is op commando-gebaseerde gehoorzaamheid, niet constant de inbreng van de eigenaar zoekt. Zoals de meeste primitieve rassen vertoont de Shikoku een sterke neiging tot zelfbehoud en wekt hij vaak de indruk terughoudend en afstandelijk te zijn tegenover vreemden. Dit is echter geen excuus voor verlegenheid of nerveusheid: het ras moet zelfverzekerd en alert zijn.

 

De Shikoku is een aanpasbaar ras en heeft een uitstekende 'uitknop' in huis. Maar vergis je niet: het zijn actieve honden, altijd klaar voor nieuwe avonturen. Ze zullen een sterke band met hun baasje opbouwen en zich ontwikkelen tot goede gezinshonden, mits ze correct worden behandeld. Vertrouwen en wederzijds respect zijn essentieel voor een Shikoku om te slagen als moderne huisgenoot.

 

Het motiveren van Shikoku tijdens de training, naarmate ze ouder worden dan puppy's, kan een uitdaging zijn en de juiste methoden kunnen aanzienlijk verschillen per hond. Als er eenmaal een methode is gevonden, zorgen intelligentie en scherpzinnigheid ervoor dat de Shikoku verrassend volgzaam en snel leert. Het is vermelden waard dat frustratie over barrières, reactie op andere honden en omgevingsgevoeligheid niet ongewoon zijn bij dit ras.

De Japanse wolfshond

De laatste jaren wordt de Shikoku soms ook wel de 'Japanse Wolfshond' genoemd. Deze bijnaam komt waarschijnlijk van hun wolfachtige uiterlijk en verhalen over jagers die loopse teven in de bossen vastbonden om te paren met de inmiddels uitgestorven Japanse wolf. Deze wolven, ook wel bekend als de Honshu-wolf, zwierven ooit rond in de grensgebieden van de prefecturen Kochi en Tokushima en er gaan geruchten dat ze zich hebben gekruist met lokale honden

 

Het verschil tussen wolven en honden in het historische Japan was niet altijd duidelijk, omdat het werd gecompliceerd door de term 'yamainu', wat zich vertaalt naar berghond. Historisch gezien is 'yamainu' op verschillende manieren geïnterpreteerd en werd het vaak door elkaar gebruikt met 'okami', wat wolf betekent, wat tot verwarring leidde. Deze dubbelzinnigheid was zo verwarrend dat zelfs geleerden en natuuronderzoekers in Japan het tot op de dag van vandaag niet eens zijn. Sommigen beweren dat 'yamainu' gewoon een andere naam voor wolf was, terwijl anderen denken dat het een wilde hond, een ondersoort van de Honshu-wolf, een hybride tussen de twee, of zelfs een heel andere wolvensoort zou kunnen zijn geweest. Deze verscheidenheid aan interpretaties heeft ertoe geleid dat velen geloven dat de berghonden van Japan op zijn minst nauw verwant waren.

 

De verhalen over jachthonden die met wolven gefokt werden, zijn lange tijd afgedaan als anekdotisch. De moderne wetenschap heeft dit concept echter mogelijk nieuw leven ingeblazen. Een museumexemplaar uit de 19e eeuw, aanvankelijk geclassificeerd als een Japanse wolf, bleek een wolf-hondhybride te zijn, met 39% van zijn DNA dat overeenkwam met dat van de moderne Shiba - misschien een bewijs van de historisch vage grenzen rond de yamainu?

 

Uit dezelfde studie bleek ook dat ongeveer 9,5% van het DNA van oude Jomon-honden afkomstig was van de Japanse wolf. Moderne Japanse honden in de studie bleken 3 tot 4% van het Japanse wolvengenoom te bevatten. Hoewel een iets hoger percentage werd aangetroffen bij de Nieuw-Guinea Zingende Hond en Dingo, vertoonden de Japanse rassen de hoogste affiniteit met de Japanse wolf van alle honden, wat erop wijst dat het DNA van de wolf pas recenter in het Nihon Ken-genoom is opgenomen dan bij de oude Jõmon-honden. Daarnaast identificeerden onderzoekers zes specifieke gebieden in het genoom, geërfd van de Japanse wolf, die van invloed kunnen zijn op de fysieke en gedragskenmerken van Japanse hondenrassen, en mogelijk van invloed zijn op kenmerken zoals hun uiterlijk en temperament.

 

Gezien de complexe geschiedenis van de Shikoku en de andere Japanse rassen, moeten we ons bewust zijn van de labels die we ze geven. Hoewel 'De Japanse Wolfhond' ongetwijfeld boeiend klinkt en past bij het wilde uiterlijk van de Shikoku, is het misleidend omdat het impliceert dat het ras een wolfhybride is. Bovendien suggereert het een nauwere verwantschap tussen de Shikoku en de Japanse wolf in vergelijking met andere Japanse rassen, waarvoor geen ondersteunend bewijs is.

 

Bron: Shikoku The breed compendium

Ras informatie

Informatie over het ras kunt u lezen op de website van de Nippon Inu. 

Hier kunt u onder andere de volgende onderwerpen vinden:

- Het ras standaard

- Historie van het ras

- Informatie over kleuren

- Informatie over gedrag en opvoeding

- Erkende fokkers (in Nederland)

- Dek & Geboortemeldingen van de Shikoku 

 

Het voordeel van een erkende fokker die aangesloten is bij een rasvereniging is dat deze fokker ook moet voldoen aan het verenigings fokreglement, hierin staat onder andere verplichte testen die moeten zijn afgenomen bij de ouderdieren voordat er mee gefokt wordt. Dit is het verenigings fokregelement van de Shikoku vanuit rasvereniging de Nippon Inu:

VFR Shikoku

 

Gezondheid van het ras

Epilepsie 

Helaas hebben sommige Shikoku's last van epilepsie, hoe dit precies ontstaat is een discussiepunt maar we weten ondertussen dat er bepaalde lijnen van het ras hier gevoeliger voor zijn dan andere. Mocht je aan het oriënteren zijn om een Shikoku pup in huis te halen wil ik je vragen om je goed over dit gezondheidsprobleem in te lezen, dit kan je doen via de onderstaande facebookgroepen:

- Shikoku-ken Owners & Enthusiast 

- I love my Shikoku 

- Shikoku of the world 

In deze groepen worden persoonlijke ervaringen gedeeld, mocht je hier vragen over hebben neem dan gerust contact op!

Momenteel zijn er verschillende onderzoeken bezig over epilepsie, echter gaan deze onderzoeken langzaam omdat het een klein ras is. Uiteraard ben ik hier veel mee bezig en verdiep ik mij hier ook in. 

 

Heupdysplasie (HD)